Σαλπάραμε....

         Να λοιπόν με τι ασχολείται μεταξύ μπουγάδας, μαγειρέματος, "δημιουργικής- τρομάρα μας - απασχόλησης" δυο υπερδραστήριων ζουζουνιών, σκουπίσματος ξεσκονίσματος και ολίγων γαλλικών, μια απλή καθημερινή μάνα μητέρα μαμά....

      Επιθυμία της Αντιγόνης, για το μπέμπη που θα βαφτίσει και τώρα γιορτάζει τα πρώτα του γενέθλια... "Καράβια, καραβάκια και λοιπά...θέλω" μου είπε..."ΟΚ" της είπα... Οι μέρες μας ήταν λίγες,Τρίτη μιλήσαμε,  αύριο Σάββατο έπρεπε να τα δώσει, τα πλυντήρια με τα ασιδέρωτα έφταναν τον αριθμό τέσσερα, η σκόνη στο σαλόνι από την Καθαρά Δευτέρα έφτανε τους 2 μην πω 3 πόντους, είχαμε κόσμο βλέπετε,... μαγείρεμα λοιπόν στα γρήγορα και...στα κλεφτά όλο και μια βελονιά ρίχναμε...(τον πληθυντικό πια τον καταλαβαίνετε...μιλάω για το γνωστό "τρίο στουτζες" μαμά-κόρη-μπόμπος που σαν αυτοκόλλητοι πια λειτουργούν ως ένα!!) 

...(χωρίς υπερβολή, το πανώ το ράψαμε σχεδόν μαζί με το μπόμπο, αυτός στη δίπλα καρέκλα να κρατάει την κλωστή που έφευγε ανεβαίνοντας προς τη μηχανή μου και η μεγάλη μου, από την άλλη μεριά,  να επιμελείται την επιλογή των κατάλληλων κουμπακίων ).. "Κάτι που να κρεμιέται στον τοίχο..." λέει η Αντιγόνη "και μετά τα γενέθλια, θέματος πειρατικού, να μείνουν στη μαμά, να τα βάλει σε σαλονι, μπαλκόνι..." "...αλώνι?" (σκέφτομαι η ποιήτρια) και ιδού λοιπόν le résultat:  

                                         

                                                                                         

Προσθήκη λεζάντας

Το ξέρω οι φωτογραφίες είναι άθλιες...αλλά βγήκαν σε ώρες άσχετες και ακατάσχετες....Δείξτε λίγο επιείκεια κορίτσια...Θα το μάθω κι αυτό το μαραφέτι που θα πάει?

Κατά τ'άλλα, να σας πω ότι σας παρακολουθώ, απλά λίγο διακεκομμένα , αν με εννοείτε, γι'αυτό και δεν έχω καταφέρει να σας γράψω τα σχολια που θέλω στις νέες σας αναρτήσεις... Επανέρχομαι όμως δριμύτερη μετά από ανοζωογονητικό (?) τριήμερο (!) μετά συζύγου και τέκνων και πενθερικών (!!) στο μαγευτικό εξοχικό τούτων των τελευταίων (του πεθερού ντε)...(εννοείτε, τι εννοώ...θα ξεσαλώσω πάλι)...σας φιλώ πολύ!!!
η Κατινίτσα σας

Καλημέρα πέρα ως πέρα!!!!

Σημερα είναι το πρωινό των... εκμυστηρεύσεων!!! Πήρα Βραβείο!!!! Πήρα το πρώτο μου βραβείο από τα Κορίτσια για Σπίτι και είμαι πολύ χαρούμενη!! Χαρούμενη γιατί πριν από μερικές μέρες δεν θα το φανταζόμουν ότι μπαίνοντας στην blogόσφαιρα θα κέρδιζα τόσες καινούριες κι ενδιαφέρουσες γνωριμίες και ...κυρίως δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο ενθαρρυντικά λειτουργεί αυτή η διαδικασία!!! Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ κι εύχομαι να έχουμε καλή συνέχεια!!

Λοιπόν, τα 11 πράγματα που θα μοιραστώ μαζί σας είναι τα εξής:

1. Είμαι μια full time mommy όπως λέμε...λίγο οι συνθήκες τις εποχής, λίγο που δεν μπορούμε να βασιστούμε σε παππουδόγιαγια για το κλασικό babysitting... ε, δε θελει και πολύ...βρέθηκα στο σπίτι με τα πιστιρίκια μου, να τα ευχαριστιέμαι και να με ευχαριστιούνται όσο θέλουν και όπως θέλουν...Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά μέχρι στιγμής τα πράγματα πάνε καλά...
2. Σε αυτό, το όλα πάνε καλά, συνέβαλε πάρα πολύ το ράψιμο και οι κατασκευές!!! Ήταν, και είναι  στιγμές, που δε θέλεις ή δεν μπορείς να κάνεις τα καθιερωμένα....κι εκεί βρίσκουμε διέξοδο στις χειροτεχνίες..λέω βρίσκουμε γιατί είμαστε πάντα ...τριο!! Η μεγάλη μου (5 σχεδόν) ο μικρός μου (2 ακριβώς) κι εγώ... 
3. Οι φίλοι, γελάνε,και τα λένε οι "ουρές σου"..αλλά εμένα μ'αρέσει!! Χάντρες, κορδέλες, κλωστές, κουμπιά, πανάκια, χαρτιά, κόλλες...κι ένα σπίτι ...χαμός!!! φροντίζουμε βέβαια όσο μπορούμε μετά να συμμαζεύουμε και μαζί , αλλά όχι ακριβώς τελείως μαζί..
4. Το πρώτο πράγμα που φτιάξαμε με την κόρη μου είναι ένα απίθανο κολιέ από ό,τι χάντρα είχα ποτέ μαζέψει...βγήκε φανταστικό, είναι το αγαπημένο μου κόσμημα.. επιφυλασσομαι σε επόμενο ποστ να σας το δείξω..Ε, μετά από  αυτό, ήρθαν πολλά και διάφορα κυρίως εκπαιδευτικό-διασκεδαστικά...μάσκες, φουστάνια από χαρτί, κολλάζ στους τοίχους με bluetag...μέχρι....
5. ....μέχρι που, με το μπόμπο πια έξι μηνών, λέω...δεν μπορεί.. θέλω..θέλω να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στη μηχανή... Πιάνω λοιπόν την πεθερά...ναι καλά ακούσατε την πεθερά...και της λέω "δείξε μου" ...Μάθαμε λοιπόν να μασουρίζουμε και να τραβάμε ίσια γαζιά πάνω κάτω.. το βασικό μου είπε έιναι να μάθεις το πόδι... ξέχασα να αναφέρω ότι η μηχανή της είναι η μηχανή της μάνας της, δηλαδή ντούκου-ντούκου και ροδέλα... πολύ συγκινητικές στιγμές!! 
6. ε, από εκείνο το απόγευμα...δεν το έχω αφήσει το θέμα... ..προσπαθούσα μόνη, σε μια πιο παλιά ακόμη, μετά με της γιαγιάς μου, κι αυτή ντούκου-ντούκου μέχρι που πριν τρεις μήνες πήραμε πια μια πιο ...εκσυγχρονισμένη... κι εκεί έπαθα παροξυσμό!!! κυρίως γιατί δεν κάνει τόσο θόρυβο και μπορώ και την δουλεύω ακόμα κι όταν κοιμούνται τα πιστιροπιτσίκια...
7. 'ο,τι έχω μάθει από τότε είναι δουλειά δική σας και γενικότερα του ιντερνετ... έτσι σας έμαθα κι έτσι αποφάσισα να μπω στην παρέα κι εγώ...
8. κατά τ'άλλα, προσπαθώ να είμαι μια μανουλα, σύζυγος, φίλη,αδερφή κι έχω και τα πάνω μου κι έχω και τα κάτω μου
9. μου αρέσει πολύ να προσπαθώ για καινούρια πράγματα, μπαίνω διαρκώς σε περιπέτειες και ψάχνω να δω τις δυνάμεις μου μέσα σε αυτές
10. μου αρέσει πολύ ο καφές και ο ήλιος στους δρόμους, ακόμα κι αν είναι μόνο να βγώ για να πληρώσω τη ΔΕΗ, ή να πάω για ψωμί...μου φτιάχνει τη διάθεση..
11. χαζεύω σα μωρό μπροστά σε ένα καλοφτιαγμένο γλυκό.. !!!

με λίγα λόγια αυτή ήταν η Κατερίνα, κι ευχαριστώ την Ευγενία που μας έδωσε τη δυνατότητα να γνωριστούμε λίγο καλύτερα...

το πρόβλημα τώρα είναι πού θα βρω να το δώσω αυτό το βραβείο που το έχετε σχεδόν όλες...

λοιπόν, προτείνω:

eksypnesidees.blogspot.com

softerror.blogspot.gr

ikaxela.blogspot.gr

pourangelique.blogspot.gr

thedizzybutton.blogspot.gr

 

θα τα πούμε σύντομα και συγγνώμη για την πολυλογία σήμερα!!!

φιλιά πολλά...

Εδώ και αρκετές μέρες το έχω στο μυαλό μου, δεν ήξερα ακριβώς ποια χρώματα να διαλέξω, ποια ακριβώς μορφή θα έπαιρνε... Το σίγουρο ήταν πως ήθελα να είναι κάτι πολύ γλυκό, ανοιξιάτικο, φωτεινό...πολύ φωτεινό και χαρούμενο!! Τι άλλο, αφού προορίζεται για το νέο μέλος της παρέας μας: το κοριτσάκι του Σάββα και της Βικυς που γεννήθηκε πριν από λίγες μέρες, το μικρότερό μας μπιζουδάκι!!! Κατέληξα λοιπόν εδώ και σας παρουσιάζω με χαρά την υφασμάτινη γιρλάντα της μπουμπούς...ελπίζω να της αρέσει (και της μικρής και της μαμάς!)

 αποχρώσεις λοιπόν του ρόζ μαζί με λίγο καφέ σοκολατί, λίγο μπεζ, λίγο άσπρο...

 οι φραουλίτσες είναι έμπνευση που πήρα από το "βελόνα και κλωστή" και πολύ την ευχαριστώ την Ιωάννα  για αυτό... βγήκαν όμορφες και πιστεύω πως η μαμά Βικυ κάπου θα τις στολίσει για το ζουζούνι της!!

    

Τέλος , κάτι που με ...απασχόλησε αυτό το ΣΚ, μια που βόλτες και τα συναφή είναι ακόμα περιορισμένα λόγω ..ασθενιών, είναι αυτή η τσαντούλα διπλής όψης με μωβ-ροζ χοντρό υφαντό ύφασμα και μπλε-μαύρο από την  άλλη πλευρά του...

Την ιδέα τη βρήκα εδώ και πρέπει να σας πω ότι είναι πανεύκολη!! επιχειρήστε το!! αξίζει τον κόπο... εξ΄'αλλου..ποτέ μια τσάντα δεν είναι αρκετή... ειδικά αν είναι να την φτιάξεις εσύ και να χαρείς και τη δημιουργία!!

Με χαρά περιμένω τα σχόλιά σας... είναι πολύτιμα..!!

αυτά για σήμερα!!! 

σας φιλώ!!!

καλημέρα!!!

Σήμερα είμαι στις φούριες μου αλλά πιστεύω πως θα προλάβω να σας δω λίγο...και να σας δείξω και λίγο..Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να κάνω, να τελειώσω, να σχεδιάσω και να ολοκληρώσω που για να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν, πρέπει λίγο κάτι να "κλέβω" από τα καθημερινά,μπας και μπορέσουμε να χωρέσουμε τη ζωή μας σε 24 ώρες!!! anyway..Δεν υπάρχει "δεν μπορώ.." Υπάρχει "δε θέλω" .. 

Γι αυτόοο..voilà!

Μια μέρα σαν και τη σημερινή, που λίγο έτσι "συννεφιάσαμε" όλοι ..είπα να δούμε τι μπορεί να γίνει αν συνδυάσεις μαύρο, καφέ, μπέζ, γκρί...γενικώς όχι και τα πιο φωτεινά χρώματα που υπάρχουν..

Είπαμε ...η κοπελιά που έχει τρέλα με τα..κομματάκια, τις λουριδίτσες!Ε, αυτή είμαι εγώ..πώς σας φαίνεται? εμένα με ενθουσίασε τόσο πολύ όταν το είδα τελειωμένο..είναι από τα αγαπημένα μου..Η πίσω όψη του είναι μαύρη μονόχρωμη, ενώ τα κομμάτια έχουν γκρι πτι καρώ, ριγέ μπεζ με γκρί, μπεζ με άσπρη ρίγα...

και από τα ίδια περίπου χρώματα,και υφάσματα..να και οι .."φάσεις της Σελήνης" όπως το ονομάσαμε - γελώντας φυσικά - με τη Λένα, μια χρυσοχέρα φίλη, της..πλεκτικής εκεινη!!

.

Σήμερα όμως, ήθελα λίγο, παρά τη βροχή και τη γκριζάδα του ουρανού, το σπίτι να ανθίσει...μήπως μας ακούσει η άνοιξη κι έρθει..

Η ιδέα δεν είναι δική  μου..Ήταν του burda δεν θυμάμαι όμως ποιού μήνα, νομίζω όμως χειμερινού, θα το κοιτάξω και θα σας πω..τόσο απλή.. λουλουδάκια μυγκέ με στήμονες από χορταρένιο σπάγκο και μια περλίτσα..κρεμαστράκι από κορδελίτσα λαδί και λίγο γέμισμα...
ουκ εν τω πολλω το ευ... 
Αυτά για σήμερα... τα ξεναλέμε ΣΚ..
φιλιά πολλά
Κατερινα!!!

μια καλημέρα...πέρα ως πέρα...

σαββατοκύριακο με πυρετούς και βήχες και τα συναφή...λίγο γκρίνια, λίγο τρέμουλο, λίγο από όλα...τι να κάνουμε .. είναι στο πρόγραμμα... ακόμα δε μύρισε για τα καλά αυτή η άνοιξη...

    Σήμερα, είπα να σας δείξω το...τσιμπιδομαζευτήρι της Βάσως και το.. σούσι μου.. κάτι που έφτιαξα για μένα... και τα δυο είναι φτιαγμένα από αυτό που λέμε: "ποτέ δεν ξέρεις πού θα σου χρησιμεύσει ένα παλιό κομμάτι ύφασμα" ή επί το αγγλικότερον up-cycling...μια παλιά λοιπόν πάντα από καλάθι μωρού και ιδου...

Τυλιγμένο,κορδελιασμένο..έτοιμο να δοθεί στη μαμά Βάσω που βαρέθηκε πια να μαζεύει τσιμπιδάκια, κοκαλάκια, στεκάκια, χτενάκια, βουρτσάκια των δυο της κοριτσιών...

 Και εδώ σε πλήρη... ανάπτυξη.. Τσεπάκια διάφορα στολισμένα με καρδιές..στην ουσία το μόνο που απέμεινε από την παλιά πάντα είναι το ενδιάμεσό της ύφασμα, αυτό που είναι σαν υαλοβάμβακας αλλά δεν είναι , αυτό που φτιάχνουν τα παπλωματάκια, τα quilt (υποθέτω).....δεν είχα ξαναφτιάξει κάτι παρόμοιο, με τέτοια επένδυση από μέσα δηλαδή, και πραγματικά ενθουσιάστηκα!! τώρα κατάλαβα γιατι το τσιμπιδομαζευτήρι που είχα φτιάξει για τη δικιά μου την κόρη δε...δούλευε..όσο σκληρό και βαρύ κι αν είναι το ύφασμα, δεν στέκεται με τίποτα μόλις το κρεμάσεις...

και...από τον πολύ ενθουσιασμό...να κι ένα κάτι για μένα... ωραίο το νεσεσεράκι που είχα,  αλλά άλλη υπόθεση είναι να τα έχεις όλα    απλωμένα... 

ε, εντάξει δε μιλάμε για πολλά πράγματα...τα βασικά..

λοιπόν, αυτά για σήμερα  

σας φιλώ γλυκά...

Κατερίνα